υτό το πληθωρικό, αστείο και ταυτόχρονα μελαγχολικό μυθιστόρημα αποτελεί μια εκκεντρική, σχεδόν παρανοϊκή απόπειρα να περιγραφούν όλες οι εκφάνσεις της ζωής σε ένα και μόνο βιβλίο. Μια ατέλειωτη διαδοχή ιστοριών, η μία πιο συναρπαστική από την άλλη, μια ανεξάντλητη παρέλαση ευρημάτων και γρίφων, κάνουν απολαυστική την ανάγνωση του έργου αυτού, που ο Ίταλο Καλβίνο έχει χαρακτηρίσει ως «μείζον γεγονός στην Ιστορία της Λογοτεχνίας».