Το αφήγημα "Ύστερα ειδύλλια: Ένα σενάριο για τον Φρήντριχ Νίτσε" ανασυνθέτει μέσω κοντινών πλάνων την προσωπική βιογραφία ενός στοχαστή ο οποίος δεν έπαυε να θεωρεί τον εαυτό του παράκαιρο. Πρόκειται για ένα ψηφιδωτό στο οποίο εναλλάσσονται πραγματικά και φανταστικά περιστατικά. Τα ιστορικά πρόσωπα του αφηγήματος αναφέρονται με το μικρό τους όνομα. Η ζωή εμφαίνεται ως διαδοχή ρηγμάτων και ασυνέχειας με απρόσμενες στιγμές ευτυχίας.