Αυτή η γκροτέσκα θεατρική φάρσα γράφτηκε αρχικά για να παρωδήσει έναν από τους δασκάλους του Αλφρέντ Ζαρί, αλλά γρήγορα αναδείχθηκε σε μια κορυφαία σάτιρα της γαλλικής «μεσαίας τάξης» του τέλους τού 19ου αιώνα. Ο κεντρικός αντι-ήρωας, κυρ-Υμπύ, είναι ένας άπληστος, ασεβής, λαίμαργος και ωμός χαρακτήρας που κατασφάζει τη βασιλική οικογένεια της Πολωνίας για να σφετεριστεί το θρόνο. Φυσικά, αποδεικνύεται υπέρμετρα δειλός όταν καλείται να αντιμετωπίσει τον μοναδικό γιο του βασιλιά που σώθηκε από τη σφαγή... Οι σκατολογικές αναφορές, το προκλητικό ύφος και η παραφθορά της γαλλικής γλώσσας προκάλεσαν την εξέγερση του θεατρόφιλου παρισινού κοινού της εποχής κατά τις πρώτες παραστάσεις, ώσπου, λίγα χρόνια αργότερα, οι υπερρεαλιστές και οι ντανταϊστές αναγνώρισαν στον Υμπύ Τύραννο την απόλυτη αναρχική σάτιρα και το πρώτο έργο του Παραλόγου που γράφτηκε από καταβολής θεάτρου.