Ο χώρος και ο χρόνος είναι οι βασικές συντεταγμένες της κοινωνικής συγκρότησης. Ως τέτοιες δεν αποτελούν απλά την κοίτη μέσα στην οποία εκτυλίσσεται η κοινωνική ζωή και αναπτύσσεται ο ανθρώπινος πολιτισμός, αλλά δημιουργούνται από την ίδια τη δραστηριότητα του ανθρώπου, παράγονται δηλαδή κοινωνικά και άρα ιστορικά. Ο άνθρωπος, καθώς οικειοποιείται το χώρο και το χρόνο, τα μετατρέπει από φυσικές σε πολιτισμικές κατηγορίες. Έτσι, με όρους ιστορικούς, δηλαδή με βάση τις εκάστοτε συνθήκες παραγωγής και αναπαραγωγής των υλικών και συμβολικών προϋποθέσεων της κοινωνικής ζωής, οι κατηγορίες αυτές μετασχηματίζονται. Το παρόν βιβλίο ασχολείται με το ζήτημα της ιστορικότητας και της κοινωνικής κατασκευής του χώρου και του χρόνου, ως πολιτισμικών κατηγοριών, με βάση μια σειρά από εμπειρικές μελέτες του συγγραφέα στον ελληνικό αγροτικό χώρο αλλά και δεδομένα της ελληνικής λαογραφίας.