Όταν η ιστορική μνήμη συναντά το αίσθημα του χρέους προς τους δικούς μας ανθρώπους, γεννιέται η ανάγκη της γραπτής κατάθεσης. Έτσι η καρδιά ξαλαφρώνει και το βάρος της απώλειας δίνει τη θέση του στη δημιουργική συνέχεια και στον αγώνα για την εκπλήρωση των πανανθρώπινων ιδανικών. Παρακινημένος από την αλήθεια αυτή ο Παναγιώτης Μπούχρας εξιστορεί τις μνήμες του πατέρα του Γιώργου από τη συμμετοχή του στην Εθνική μας Αντίσταση και στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας για να τις ανυψώσει σε ντοκουμέντα, για να γίνουν φάρος φωτεινός για τις γενιές που έρχονται. Οι μάχες του ΕΛΑΣ, η ηρωική διαδρομή του ΔΣΕ, η κατάληψη της Καρδίτσας, η κατάληψη του Καρπενησίου, ο ακρωτηριασμός του χεριού του, η ζωή στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης, η επιστροφή στην πατρίδα και η σκληρή μάχη για επιβίωση και κοινωνική ένταξη. Όλα ξαναζούν μέσα από τη ζωντανή και πλημμυρισμένη από πόνο αλλά και ελπίδα μαρτυρία ενός ανθρώπου που έδωσε απλόχερα τη ζωή του όλη και την αρτιμέλειά του την ίδια στο ιδανικό της κοινωνικής απελευθέρωσης. Ένας ύμνος στη δύναμη της αδάμαστης ψυχής, μια μισοτελειωμένη ελεγεία που ψάχνει ολοκλήρωση και δικαίωση...