Όπως κάθε βράδυ, η νύχτα απλώνεται στη λίμνη. Και, όπως κάθε βράδυ, ο Ζερόμ φοβάται. Ο μπαμπάς του διαβάζει μια ωραία ιστορία και του δίνει ένα φιλί. Η μαμά έρχεται για μια τελευταία αγκαλιά. Ο Ζερόμ βρίσκεται ολομόναχος στο δωμάτιό του. Ολομόναχος στο κρεβάτι του, ολομόναχος και στην καρδιά του. Μου φαίνεται πως άκουσα κάτι… Ποιος κάνει «χρατς χρουτς πιπ πλουφ» κάτω από το κρεβάτι;