Το Χήρα για ένα χρόνο είναι ένα μυθιστόρημα αγάπης, εκπληκτικής συγκινησιακής ισχύος. Πρόστυχο και ρομαντικό συνάμα, είναι επίσης ένα βιβλίο που μιλάει για τον χρόνο που κυλάει και φεύγει και την θλίψη που μένει και μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Η κεντρική ηρωίδα, η Ρουθ Κόουλ, αναδύεται μέσα σ' ένα πλήθος ηρώων, κεντρικών και βοηθητικών, σαν ένας από τους πιο άρτιους χαρακτήρες της λογοτεχνίας. [...] Το αξιοσημείωτο στην ιστορία της Χήρας είναι ότι όλοι σχεδόν οι ήρωες είναι συγγραφείς: ο πατέρας της Ρουθ γράφει τρομακτικές παιδικές ιστορίες που στοιχειώνουν γενιές και γενιές παιδιών. Η (εξαφανισμένη) μητέρα της γράφει αστυνομικές ιστορίες με θέμα περιπτώσεις αγνοούμενων, ενώ ο νεαρός εραστής της γράφει μέτρια ρομάντζα με θέμα νέους που αγαπούν ώριμες κυρίες. Η καλύτερη φίλη της Ρουθ, η Χάννα, είναι διάσημη αρθρογράφος. Ο άντρας που διστάζει να παντρευτεί η Ρουθ είναι εκδότης-επιμελητής. Μέχρι και κάποιοι δευτερεύοντες (αλλά σημαντικοί και απαραίτητοι) χαρακτήρες αποδεικνύονται πολύ δυνατοί στη μυθοπλασία: μια πόρνη στα κόκκινα φανάρια του Αμστερνταμ -όπου εκτυλίσσεται μεγάλο κομμάτι της ιστορίας- με την οποία σχετίζεται η Ρουθ προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για ένα βιβλίο που έχει στα σκαριά, είναι μια πολύ προσεκτικά οργανωμένη ψεύτρα, έχει πλάσει έναν ολόκληρο φανταστικό κόσμο και εαυτό. Ένας παίχτης του χόκεϊ, εραστής της Χάννα, γράφει ένα best seller με εξομολογήσεις ερωτικού περιεχομένου. Ενδεχομένως, όλη αυτή η αφθονία και ασυδοσία συγγραφέων να έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν τελικά ερωτεύεται η Ρουθ, όταν αφήνεται να παρασυρθεί από το συναίσθημα και να εμπιστευτεί κάποιον, τότε δεν ερωτεύεται συγγραφέα, αλλά έναν βιβλιοφάγο - η συγγραφέας ερωτεύεται τον αναγνώστη. Επίσης, όλη αυτή η κουβέντα γύρω από τους συγγραφείς χρησιμεύει στον Ίρβινγκ προκειμένου να τονίσει την επιτακτική ανάγκη του καλλιτέχνη να ελιχθεί με τη φαντασία του μέσω της τέχνης στο λαβύρινθο της πραγματικότητας, να βάλει σε τάξη το χάος που επικρατεί γύρω του, να το υποτάξει δίν