Η Χάρη (του Θεού) σε μια Μοιραία Συνάντηση με τον Βελζεβούλη στάζει αγάπη στην καρδιά του καθώς κοιμάται και τον μεταμορφώνει σε Βασιλιά ο οποίος της χαρίζει ποιητική συλλογή με ονοματεπώνυμο Χάριν Βιώματος. Ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας μιας αγάπης που γεννήθηκε στην φαντασία των ποιητών αλλά κατάφερε να εισχωρήσει στο ιδιωτικό τοπίο της Ελένης Σεργίου, στην Τροία της, και σκόρπισε ποιήματα σαν φύλλα φθινοπώρου` ποιήματα που γράφτηκαν με το μελάνι της καρδιάς` ποιήματα που παρουσιάζουν όλες τις αποχρώσεις και διαβαθμίσεις της αγάπης` ποιήματα που κρατούν την ελπίδα στη ζωή. Φοβάται όμως μην πει «Όνειρο ήταν και πάει, πέρασε».