Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 εκτελέστηκαν στο άλσος Χαϊδαρίου πενήντα εννέα αγωνιστές με την κατηγορία της κατασκοπίας, αυτοί, στην πλειονότητά τους, που συγκροτούσαν το περισσότερο μάχιμο άγημα της Αόρατης Στρατιάς στους κόλπους της Αντίστασης. Ποιοί ήταν, ένας προς έναν, και ποια υπήρξε η δράση τους; Πώς οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα; Ποιοί φέρουν την ευθύνη της θανάτωσής τους κατά παράβαση και αυτών των γενικών εντολών της ανώτατης στρατιωτικής διοίκησης του κατακτητή; Η υπεύθυνη απάντηση στα ερωτήματα αυτά απαίτησε επίμονη και επίπονη έρευνα προς κάθε κατεύθυνση: αρχείων δημόσιων και ιδιωτικών, στην Ελλάδα, τη Γερμανία και τη Μ. Βρετανία και, ακόμη, προφορικών μαρτυριών από τους συγγενείς των αγωνιστών και από αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων.