Ο Αντωνάκος και ο Γεώργας διαθέτουν δυο μεταφραστικές μηχανές. Διαφορετικές αλλά και παράλληλες ως προς την μεταξίωση του καθημερινού περιστατικού σε περιωπή γραφής. Περισσότερο στραμμένος σε ένα ποιητικό σχολιασμό του εξω ο Αντωνάκος, περισσότερο στραμμένος σε ένα ποιητικό σχολιασμό των αντηχήσεων του έξω ο Γεώργας. Ένα είδος νεοεμπρεσιονισμού της γραφής που εμπιστεύεται τη γρήγορη εκτέλεση και που γνωρίζει πως την επομένη κιόλας ημέρα της δημοσιεύσης του το κείμενο είναι πάλι ανοιχτό στην πολυσημία του. Γραφές που ταυτόχρονα συγκατοικούν εκδοτικά και διαβάζονται ανεξάρτητα και ανάποδα. Ενα πάιγνιο γραφής με όλη τη σοβαρότητα που απαιτεί το πάιγνιο. Εξ άλλου το όλο εγχείρημα έχει μόνο ένα στόχο: τη γοητευτική εμπλοκή του αναγώστη στα τεκαταινόμενα. Βασίλης Λαλιώτης