Ένας ψεύτικος Άγιος Βασίλης βρίσκει μέσα στα μάτια του παιδιού που τον κοιτάζουν με εμπιστοσύνη τη χαμένη του αθωότητα. Κάπου ανάμεσα σε γυναίκες που ξεχνούν εκείνους που ξέρουν ν' αγαπούν, θαμπωμένες από τα φώτα ενός σκιρτήματος που ξεφουσκώνει σαν μπαλόνι μέχρι ν' αποχωρήσει από τη σκηνή ο προδομένος σύντροφος. Ένας κόσμος αφυδατωμένος, που η φλογέρα ενός ηλικιωμένου αρκεί για να ξυπνήσει βιώματα και συγκινήσεις, καθώς τα σπίτια γίνονται άφιλα κτίρια και τα γέρικα χέρια μάλλον ανεπιθύμητα. Πίσω από τα κάγκελα μιας μακρινής φυλακής όπου ένας δάσκαλος ελπίζει να φωτίσει με μια ακτίνα ανθρωπιάς την γκρίζα καθημερινότητα των κρατουμένων. Κάπου, όπου η ταυτότητα ενός αγοριού υφίσταται την κριτική μιας στενόμυαλης κοινωνίας που τον θάβει πριν πεθάνει και ξεχνά να τον καμαρώσει στη λαμπρή μα μοναχική πορεία του. Ένας κόσμος όπου άνθρωποι ξεκινούν ταξίδι μεγάλο, με σκοπό όχι να λάβουν περιουσίες που δικαιωματικά τους ανήκουν, μα να πουν το στερνό αντίο. Ένας κόσμος. Ο κόσμος μας. Άνθρωποι διαφορετικοί, που όμως έζησαν και ζουν, γοητεύουν, συγκινούν και οδηγούν τον αναγνώστη στα δύσβατα μονοπάτια της αυτογνωσίας.