Το τριολέτο ή «τριολέ», αποτελεί το ολιγόστιχο ποίημα οκτώ στίχων, ποικίλου περιεχομένου, πού γεννήθηκε και καλλιεργήθηκε στη Γαλλία τον 13ο αιώνα μ.Χ. Πρόκειται για μια ρυθμομετρική φόρμα ποίησης, στην οποία ο πρώτος στίχος επαναλαμβάνεται τρεις φορές, και ως τέταρτος και ως έβδομος. Προέρχεται από τη γαλλική λέξη «triolet», ενδεχομένως λόγω της ανωτέρω τριπλής επανάληψης του ίδιου στίχου ή λόγω του ότι μόνο τρεις στίχοι της στιχουργικής αυτής φόρμας δεν επαναλαμβάνονται. Επίσης, ο δεύτερος στίχος επαναλαμβάνεται και ως όγδοος. Η συλλογή «Τριολέτα γένους θηλυκού» περιέχει εξήντα ποιήματα της Στέλλας Πετρίδου, αφιερωμένα στις σκέψεις που ποτέ δε σταματούν να στροβιλίζουν το μυαλό μας. Όπως μαρτυρεί και ο τίτλος της, πρόκειται για ποιήματα που περιγράφουν θηλυκές διαθέσεις, οι οποίες έχουν την τάση να προκαλούν ποικίλα συναισθήματα στον αναγνώστη, που άλλοτε εμπεριέχουν τη χαρά και την ευθυμία κι άλλοτε τη λύπη, την απογοήτευση και τη μελαγχολία. Υπηρετούν στο σύνολό τους την τεχνική των τριολέτων κι ακολουθούν πιστά τα κλασικά μονοπάτια της έμμετρης γαλλικής λυρικής ποίησης. Μας παρουσιάζονται και με τους δύο τύπους τριολέτων α) την πιο συχνή: α β β α α β α β, αλλά και β) την πιο σπάνια: α β α α α β α β.