Οι "Τρεις πραγματείες για τη θεωρία της σεξουαλικότητας", μαζί με την "Ερμηνεία των ονείρων", θεμελιώνουν την ψυχανάλυση, αποτελώντας την σημαντικότερη προσφορά του Φρόιντ στην ανθρώπινη γνώση και κατά κάποιον τρόπο το πνευματικό στίγμα του 20ού αιώνα. Η φροϊδική ψυχανάλυση, από θεραπευτική μέθοδος αρχικά της ψυχικής νόσου, διευρύνεται εν συνεχεία σε γενική θεωρία του ασυνείδητου, σε μεθοδολογικό όργανο ερμηνείας των ανθρώπινων σχέσεων, σε ιδεολογία και κοσμοαντίληψη. Πρόκειται για την ανακάλυψη μιας νέας επιστημολογικής ηπείρου.