Μία ποιητική συλλογή εμπνευσμένη από πρόσωπα των τραγωδιών του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, επεξεργασμένα στην ανθρώπινη διάστασή τους με έναν σύγχρονο προβληματισμό που προβάλλει τη διαχρονική αξία του έργου των μεγάλων τραγικών. Όπως επισημαίνει ο ίδιος ο συγγραφέας, «ο άνθρωπος, σε όλες τις εποχές, ορίζεται κυρίως από τις ανάγκες και τα όνειρα στην περιορισμένη ζωή του. Κι αυτά δεν αλλάζουν πολύ».