Μέσα σου ζουν σ’ αιώνια άνοιξη οι αγάπες κι οι δαφνωμένες απ’ τα χιόνια οροφές. Τα λόγια φεύγουνε, μαζί κι εσύ που τα ’πες, μα ταξιδεύουν οι φωτιές στις κορυφές για να βρεθεί η γενιά που πάλι θα κινήσει σχεδία να φτιάξει μακριά απ’ το ερμονήσι...