Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι όλοι έχουμε μέσα μας ένα κομμάτι παιδικότητας, πολλοί όμως απορρίπτουν ό,τι θα μπορούσε να ανακαλέσει μέσα τους τα παιδικά χρόνια ή την εφηβεία. Όμως τους σπόρους της παιδικής ηλικίας θα έπρεπε να τους καλλιεργούμε συνεχώς. Αν σταματήσουμε να αντλούμε ευχαρίστηση από το παιχνίδι, κινδυνεύουμε να αποκοπούμε από τις νέες γενιές. Οι συγγραφείς μάς λένε ότι η συμμετοχή των παιδιών στο μεταλλασσόμενο σύμπαν θα εξαρτηθεί από την ικανότητά τους να παίζουν με διαφορετικές αναπαραστάσεις, γλώσσες, κουλτούρες, με άλλους τρόπους αντίληψης της ζωής.