Να απορριφθούν τα "τοξικά απόβλητα" μιας σκέψης που έχει μολυνθεί από τη συνήθεια, τη γλωσσική πτώχευση, τα περιττά λίπη και τον κορεσμένο αέρα της αδράνειας - ιδού ένα αίτημα που προβάλλει επιτακτικά, αλλά αναβάλλεται εξίσου επίμονα. Η τέχνη, και ειδικά η λογοτεχνία που με ενδιέφερε από τα πρώτα αμήχανα σκαριφήματά μου έως το Νάρκισσος και Ιανός, είναι ωστόσο εκεί, αλλά απαιτεί μια τολμηρότερη αναψηλάφηση. Αυτή ακριβώς την αναψηλάφηση, χωρίς όμως τις αλαζονικές βλέψεις μιας αυστηρής ετυμηγορίας, επιχειρούν τα άρθρα αυτά, minima δοκίμια για την ακρίβεια. Πλην των άλλων, το βάρος έπεσε στην αυτορρύπανση της γλώσσας, στην απόξεση της σκουριάς της. Έτσι κι αλλιώς ήμουν πάντα σε εμπόλεμη κατάσταση με όπως λέξεις, όπως έγραφε ο Χούλιο Κορτάσαρ αυτοσαρκαστικά. (Γιώργος Αριστηνός) Μια συλλογή με minima δοκίμια που αναψηλαφούν με τόλμη την τέχνη και ειδικότερα τη λογοτεχνία. Η απόξεση όπως γλώσσας από καθετί το περιττό και κορεσμένο είναι το κύριο αίτημα που προβάλλει ετούτο το βιβλίο.