Η Λίλα κρύβει στην καρδιά της ένα μέρος μυστικό, όπου κάθε βράδυ οι σκιές μαζεύονται για να παίξουν. Η ίδια δεν είχε δώσει ποτέ ιδιαίτερη σημασία στη Σκιά της, ώσπου εκείνη άρχισε να φέρεται παράξενα… Όταν η Λίλα σήκωνε το ­αριστερό χέρι η Σκιά ύψωνε το δεξί· όταν η Λίλα καθόταν η Σκιά στεκόταν όρθια.
Η Σκιά λάτρευε το σκοτάδι. Όσο περισσότερο σκοτάδι ρουφούσε, τόσο μικρότερη γινόταν η Λίλα και τόσο η Σκιά μεγάλωνε. Μόλις, όμως, η Λίλα ταξίδεψε στην κοιλάδα όπου βρίσκεται Το Τσίρκο των Σκιών, ανακάλυψε ότι η Σκιά δεν ήταν καθόλου τρομακτική αλλά αστεία και ζωηρή· είναι κι αυτή κομμάτι της.
Εκεί έμαθε να ακούει τη Σκιά της, συμπληρώνοντας αρμονικά η μία την άλλη.