Το κείμενό μας περιγράφει την προσπάθεια να κατανοήσουμε, σε συνθήκες επίκαιρες, την αντίληψη και τον σχεδιασμό του τοπίου, εντάσσοντάς τα σε ένα ευρύτερο ιστορικό και θεωρητικό πλαίσιο που εκκινεί από την ιταλική Αναγέννηση, για να κατευθυνθεί προς τις ημέρες μας. Αρχική πρόθεση της συγγραφής του υπήρξε η παραγωγή μιας συνοπτικής παρουσίασης των θεμάτων της νεότερης και σύγχρονης τοπιοτεχνίας, για αναγνώστες με προηγούμενη παιδεία αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας προσφέρεται εντούτοις, νομίζουμε, για μια πρώτη γνωριμία με τη θεματολογία του τοπίου, ανεξάρτητα από το προηγούμενο υπόβαθρο, επαγγελματικό ή παιδευτικό, του αναγνώστη. Αναδεικνύει την κεντρική πολιτιστική και πολιτισμική σημασία της ευρύτερης θεώρησης του τοπίου και των ειδικότερων προσεγγίσεων της διαμόρφωσής του για τις νεότερες και σύγχρονες κοινωνίες. Επισημαίνει, επίσης, τη στενή τους συσχέτιση με άλλες σημαντικές πρακτικές κοινωνικής έκφρασης, όπως η ζωγραφική τοπιογραφία ή ο αρχιτεκτονικός και αστικός σχεδιασμός. Υπαινίσσεται, τέλος, το κείμενό μας πως η νεότερη θεώρηση του τοπίου στενότατα συνδέεται με συμφραζόμενα πολιτικά, ακολουθώντας την ανάδυση των νεότερων, αστικής κατεύθυνσης, πολιτικών μορφωμάτων. Πρόκειται, βέβαια, για υπόδειξη που ο σύγχρονος αναγνώστης μπορεί εύκολα να κατανοήσει. Το επίκαιρο ενδιαφέρον των κοινωνιών μας για το περιβάλλον και το τοπίο εμφανίζει επίσης, αδιαμφισβήτητα, πρόσημο πολιτικό.