Ο Σάκι [Hector Hugh Munro, 1870-1916], πνεύμα μελαγχολικό και σπινθηροβόλο, στις αριστοτεχνικά γραμμένες σύντομες ιστορίες του σατιρίζει ανελέητα και απολαυστικά σνομπ αριστοκράτες και αργόσχολες βαρόνες, ηθικολόγους και κοινωνικούς αναμορφωτές, πολιτικούς και συνδικαλιστές, τρομοκράτες και κομματάρχες, βαρετούς αιώνιους έφηβους και ενοχλητικούς περιαυτολόγους, αυτάρεσκους νεαρούς και κακόβουλες ηλικιωμένες κυρίες, επιπόλαιους φιλελεύθερους και στενόμυαλους πουριτανούς. Η άσφαλτη αίσθηση της κοινωνίας και της ιστορίας, το καυστικό χιούμορ, η μείξη ρεαλιστικών και φανταστικών καταστάσεων, συνθέτουν τον πολύ προσωπικό κόσμο αυτού του sui generis συγγραφέα. Πρωταγωνιστές των διηγημάτων του ο επιτηδευμένος Ρέτζιναλντ και ο αυτοκυριαρχούμενος Κλόβις. Κυνικοί και ελευθερόστομοι, είναι ανά πάσα στιγμή προετοιμασμένοι και πρόθυμοι να επιτεθούν στην προσποίηση, την κενολογία και τη χυδαία ιδιοτέλεια.