Παράπλευρα στα εμφανέστατα πλεονεκτήματα του μοναδικού τώρα συστήματος διακυβέρνησης της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, έχουν επισημανθεί και κάποια, ουσιώδη μάλιστα, πλεονεκτήματα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν σε ευκολονόητες πλαστότητες της καλοπροαίρετης θέλησης του λαού, όπως και σε ψευδαισθήσεις σχετικά με τη βασική αρχή, τη δύναμη της πλειοψηφούσης και επομένως κυρίαρχης, κατά το γράμμα, άποψης. Κι όσο και αν το σύστημα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, μόνο αυτό, παρέχει δυνατότητες υπερίσχυσης της τεταγμένης (ή και εντέχνως δημιουργούμενης μέσω διογκούμενων συναισθημάτων) πλειοψηφίας, της θέλησής της και των προσδοκιών της υπάρχουν εμφανείς πλαστότητες σε σχέση ιδίως με τα κορυφαία όργανα ασκήσεως της εξουσίας και των δυνατοτήτων τους επηρεασμού και κατεύθυνσης της κρατικής ισχύος. [...]