Πρόκειται για το όγδοο ποιητικό βιβλίο της Ιουλίτας Ηλιοπούλου που περιλαμβάνει σαράντα οκτώ ποιήματα με κεντρικό θεματικό άξονα τη νύχτα με τις πολλές φωνές της, με την κυριολεκτική, αλλά και μεταφορική σημασία της. Τα γράμματα του αλφαβήτου, σαν άλλες ψηφίδες εννοιών και αισθήσεων, προσδιορίζουν την κάθε νύχτα: Τη θαλασσινή νύχτα του τέλους του καλοκαιριού, τη νύχτα μες στους κινδύνους της πόλης, τη νύχτα στη μοναξιά του σπιτιού, τη νύχτα της ερωτικής επιθυμίας, αλλά και τη νύχτα του αιώνα, τη νύχτα όπου κάθε δίκιο και αξία δοκιμάζονται. Βρεγμένες από τη θάλασσα Φωνές παιδιών Σε μιαν αυλή που άνοιξε Για μια στιγμή Το πορτάκι στην ευτυχία Κι ύστερα πάλι απέμεινε Ο φράχτης, το σπίτι παντού Κλειστό Αφήνοντας απ' έξω Ολοένα και πιο δυνατό Τον βαθύ παφλασμό της νύχτας.