Η απόκτηση ενός μονόφυλλου του Καβάφη με το ποίημα "Του πλοίου" -εμπνευσμένο από τη μνήμη ενός ηδονικού βλέμματος κατά το ταξίδι του ποιητή στο Ιόνιο πέλαγος, από Πάτρα προς Πρίντεζι, το καλοκαίρι του 1901- αποτελεί την αφετηρία του αφηγήματος του Βασίλη Λαδά. Μια περιπέτεια σε πόλεις και ζωές άλλων. Ταυτόχρονα μια εσωστρεφής περιδίνηση στη ζωή και στην πόλη του αφηγητή. Αναγκαστικά στο αφήγημα παρεμβαίνει -χωρίς να αλλάζει τη ρότα του- δοκιμιακός λόγος για τη θάλασσα, την ηδονή, τον Χρόνο, τη μνήμη στην ποίηση του Αλεξανδρινού. Εν τέλει μια αναφορά στον Κ.Π. Καβάφη στις μέρες του εγκλεισμού του 2020. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)