Ήθελα να πω μια ιστορία, κοιτάζοντας τον κόσμο ως "αντίπερα όχθη", χωρίς καλλωπιστικές ψευδαισθήσεις. Να δω την ελπίδα και την ομορφιά, όταν απεκδύονται την ψυχολογική τους αιτιολόγηση και φανερώνονται με την ωμότητα του κυνισμού και της βίας. Να ψηλαφίσω τις παραμορφώσεις του ορθού λόγου, όταν διαπλέκεται με το παράλογο, το σάστισμα και τη μωρία. Να σαλαγήσω τη γλώσσα στους λαβυρίνθους της κυριολεξίας και τις στενωπούς της πολυαναφορικότητας. Ήθελα να πω μια ιστορία από λάσπη και σύννεφο. Ένας πατέρας, ένα χαμένο μωρό, μια εξωφρενική αναζήτηση... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)