"...Η μαμή δίπλα της, μια νεαρή γειτόνισσα, στο πλευρό της, κι ο Αθανάσιος στην αυλή. Η γέννα δεν πήρε πολύ. Το μωρό γεννήθηκε καλά, η Ορσιλία πήρε την κόρη της στην αγκαλιά της και πετούσε απ' τη χαρά της, ευχαριστούσε τον Θεό για το θείο δώρο που της έστειλε. Έβγαλε απ' το λαιμό της το μενταγιόν που της είχε χαρίσει η γιαγιά της λίγο πριν πεθάνει και το κρέμασε στο νεογέννητο. Είχε γι' αυτήν μεγάλη συναισθηματική αξία, αλλά έκρυβε και μια προφητεία που ήλπιζε κάποτε να πραγματοποιηθεί. Όταν η γιαγιά της το κρεμούσε στο λαιμό, της είχε πει: "Να το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Γιατί σαν αυτό περάσει από δώδεκα γενιές, η Ιωνία θα γίνει ξανά ελληνική. Να το θυμάσαι". " Η ιστορία αρχίζει με μια οικογένεια απ' τη Σμύρνη, που μετά από κάποια τραγική συγκυρία, μητέρα και κόρη μετακομίζουν στην Αθήνα. Εκεί συμβαίνουν διάφορα γεγονότα, όπου η οικογένεια και με νέα πρόσωπα ταξιδεύει ως το Παρίσι. Στην πόλη του φωτός τούς περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη. Ο παππούς Κωνσταντίνος, μια σπουδαία φυσιογνωμία, είναι η μεγάλη αγάπη της εγγονής Ευγενίας, που σπουδάζει στο Λονδίνο. Στην όλη υπόθεση του έργου αναφέρονται ιστορικά γεγονότα, μεταξύ αυτών ο αγώνας των Κυπρίων, του 1955.