“Τῶν δεινῶν”, εἶπα, “προφήτη! Δαίμονα, πουλὶ ἢ ἀγύρτη! Πειρασμὸς ἢ καταιγίδα κι ἂν σὲ στέλνει στὴ στεριά, σ’ ἔρημο ἀπομονώμενο, μὰ ἄφοβο καὶ μαγεμένο, σ’ ἕνα σπίτι στοιχειωμένο ἀπ’ τὸν Τρόμο, πές μου πιὰ. Πές μου εἰλικρινά, ὑπάρχει βάλσαμο στὴ Γαλαάδ;” Εἶπε ὁ Κόραξ “Ποτὲ Πιά.” 177 χρόνια έχουν περάσει από την έκδοση του, και μέχρι σήμερα το μνημειώδες έργο “Το Κοράκι” από τον «πατριάρχη» του γοτθικού τρόμου Έντγκαρ Άλαν Πόε, συνεχίζει να γητεύει, να εμπνέει όπως και να προβληματίζει πάνω στα μεγάλα θέματα που αγγίζει – τον έρωτα, την ματαιότητα, τον θάνατο και το μεταφυσικό. Ο συγγραφέας και ψυχοθεραπευτής Χάρης Βαρούτης, αποπειράται μια νέα μετάφραση πιστή στο τραγικό ύφος του ποιήματος, όπως και μια ψυχο-αναλυτική συνάντηση με τον Πόε σε μια προσπάθεια απάντησης στο παγερό “Ποτέ Πια” του Κορακιού… Το ποίημα εικονοποιεί με πρωτότυπα ασπρόμαυρα σκίτσα ο Γιώργος Ατάρτης