Με μία πένα άκρως ρεαλιστική, ο συγγραφέας μάς διηγείται μια σειρά ιστοριών που έχουν ως κοινό παρονομαστή την απώλεια –πάσης φύσεως– και τον αντίκτυπό της σε διαφορετικές κάθε φορά καταστάσεις. Από την απώλεια της πατρικής φιγούρας, μεταφερόμαστε στην απώλεια της αθωότητας και καταλήγουμε στην απώλεια του παθιασμένου έρωτα. Ήρωες που έρχονται αντιμέτωποι με την απόρριψη, την απόγνωση, το πάθος και την ένωση σώματος και ψυχής, φαντάζουν μέσα από τις ιστορίες τους τόσο οικείοι στον αναγνώστη σαν να αποτελούν μέρος του μικρόκοσμού του.