Τό Μυστήριο τῆς μετάνοιας καί ἐξομολόγησης κατέχει μιά ἰδιότυπη θέση ἀνάμεσα στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ μόνη ἱεροπραξία γιά τήν ὁποία (ἐκτός ἀπό τίς εἰσαγωγικές προσευχές) δέν ὑπάρχει καθορισμένο κείμενο, τό Μυστήριο στό ὁποῖο τό πρόσωπο τοῦ πιστοῦ ξεδιπλώνει στόν μεγαλύτερο βαθμό τήν ἐλευθερία καί αὐθεντικότητά του. Ἀρχίζοντας νά τελεσιουργεῖται στά ἄδυτα τῆς καρδιᾶς ὡς μετάνοια, ὁλοκληρώνεται ὡς ἐξαγόρευση καί ἄφεση, γιά νά φέρει εἰς πέρας μέσα ἀπό μιά ἀργή διαδικασία τήν ἐξυγίανση τῆς προαίρεσης καί τόν ἁγιασμό της, γιά νά καταυγάσει μέσα στά ὅποια στεγανά τῆς ψυχῆς τό Φῶς τῆς Χάριτος τό ὁποῖο ἐλευθερώνει. Ἴσως, ἀκριβῶς στόν ὑψηλό βαθμό ἐλευθερίας τήν ὁποία ἡ τέλεσή του παρουσιάζει, νά ὀφείλεται καί ἡ τόσο ἐντυπωσιακή ἀποτυχία μας. Σάν νά ἀποδεικνύεται πώς, ὅταν ὁ ἄνθρωπος βγεῖ ἔξω ἀπό τίς φόρμες τῆς λατρείας, τά χάνει καί ἀρχίζει νά σφάλλει. Σάν νά μήν ἀντέχει τήν ἐμπιστοσύνη μέ τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία τόν περιβάλλει κατά τήν ἐξατομικευμένη διεξαγωγή τοῦ Μυστηρίου αὐτοῦ. Ἀλλιῶς δέν ἐξηγεῖται τόση στρέβλωση. Μᾶς παραδόθηκε μιά μνημειώδης πρωτοβουλία τῆς μανικῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί τήν μετατρέψαμε σέ βραχνά καί πηγή ἄγχους. Μᾶς κληροδοτήθηκε μιά δωρεά μέ ἀναγεννητική δύναμη καί τήν ἐκφυλίσαμε σέ νομική διεργασία καταλογισμοῦ. Μᾶς διδάχθηκε μιά πράξη βαθειᾶς ἀπελευθέρωσης καί τήν ἐκμεταλλευθήκαμε ὡς εὐκαιρία ἐξουσίας. Στό Μυστήριο τῆς μετάνοιας καί ἐξομολόγησης συγκλίνουν ὀντολογικά, ὑπαρξιακά, καί διαπροσωπικά πεδία, γι’ αὐτό καί στό βιβλίο αὐτό συμμετέχουν ἐκλεκτοί συγγραφεῖς διαφορετικῶν εἰδικοτήτων. Εὐχόμαστε ἡ ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ τόμου νά ὠφελήσει τούς ἀναγνῶστες, κληρικούς καί λαϊκούς, ἰδιαίτερα δέ νά «ἐκπαιδεύσει» ὅλους μας πρός μιά ἄλλη λογική καί σέ μιά ἀνανέωση στόν τρόπο ἀντίληψης τοῦ Μυστηρίου.