Το "Φεγγάρι των λύκων" είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Χούλιο Λιαμαθάρες. Έχει για θέμα του την ανθρώπινη περιπέτεια των μαχητών του Δημοκρατικού στρατού που στα αμέσως μετά το τέλος του ισπανικού εμφύλιου χρόνια κατέφυγαν και κρύφτηκαν στα βουνά. Ο πυρήνας του έργου δεν είναι η ιστορική ή η πολιτική θεώρηση εκείνης της εποχής (παρ' όλο που το φόντο του έργου αποτελείται από τέτοιες θέσεις), αλλά η περιγραφή και η ανάλυση του ένστικτου της επιβίωσης, που μπορεί να οδηγήσει έναν κυνηγημένο άνθρωπο μέχρι τη βία. Η πρόζα του Χούλιο Λιαμαθάρες, ταυτόχρονα απλή και πλούσια σε εκφραστικά μέσα, φαινομενικά χωρίς φραστικά στολίδια, αλλά στην πραγματικότητα αδρή και βαθιά παραστατική, δημιουργεί με θαυμαστό λογοτεχνικό σφρίγος και λυρική δύναμη μια αφηγηματική δομή που αποκαλύπτει στο "Το φεγγάρι των λύκων" έναν από τους πιο άξιους νέους Ισπανούς μυθιστοριογράφους του καιρού μας.