Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον ευτυχή αμητό ενός ευγενούς, συστηματικού θερισμού. Γιατί από την εκπνοή του θανάσιμου εκείνου Εμφυλίου Πολέμου -όταν άρχισαν ν' ανθίζουν και να καρπίζουν το όνομα και το έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στα γόνιμα ελληνικά πνευματικά εδάφη- ως τις μέρες μας, για πρώτη φορά, με τέτοια αφοσίωση και τόση ζηλευτή συστηματικότητα συνάχθηκαν, καταγράφτηκαν και μελετήθηκαν όσα έπραξαν οι Έλληνες για να γνωρίσουν, να κοινωνήσουν, να τιμήσουν και να δοξάσουν το τίμιο όνομα και το βαθύπνοο έργο ενός κορυφαίου Ισπανού και μάρτυρα, αναγνωρίζοντας την μύχια, αυτογενή συγγένειά τους με τον ποιητικό και τον δραματικό του λόγο. [...] (Κώστας Ε. Τσιρόπουλος, από το εισαγωγικό σημείωμα)