Πρόκειται για ένα δημοσίευμα πρωτότυπο, πλούσιο σε εθνογραφικό, αρχειακό και βιβλιογραφικό υλικό, το οποίο παρουσιάζει και επιχειρεί να ερμηνεύσει σφαιρικά και ολοκληρωμένα το σημαντικό έθιμο των ‘Εφτά’ του νεογέννητου κυρίως στην Κάρπαθο και σε κοινότητες της καρπαθιακής διασποράς εντός και εκτός Ελλάδος. … Στα ‘Εφτά’ του μωρού, μια τελετουργία διάβασης, που δηλώνει το ‘πέρασμα’ του ατόμου από μία κατάσταση σε μια άλλη, Καρπάθιοισυγγενείς και φίλοι συνοδεύουν το νεογέννητο με τελετουργικό λόγο και πράξη στο πρώτο στάδιο της ενσωμάτωσής του στη ζωή της κοινότητας. Με τα υλικά σύμβολα που το περιβάλλουν (ρούχα των γονέων, χρυσά, εικόνες, κεριά κλπ.) και με τις μαντινάδες των νανουρισμάτων, οι γυναίκες θέτουν το πλαίσιο των αξιών και των αντιλήψεων μέσα στο οποίο θα κοινωνικοποιηθεί το παιδί προεικάζοντας τη διάπλασή του μέσω των τελετουργιών και του λόγου τους. Τις αξίες και τις αντιλήψεις αυτές, τις απευθύνουν ως ευχές και παρακλήσεις, ως επιθυμίες και προσδοκίες, στις μοίρες, στον Θεό και στους Αγίους, μέσα από τις μαντινάδες τους. (Από τα προλεγόμενα της Επ.Καθηγήτριας Κας Βασιλικής Χρυσανθοπούλου)