Το Έλατο, το κλασικό παραμύθι του Χ. Κ. Άντερσεν, αποδίδεται εδώ σε δύο θεατρικές εκδοχές, απευθυνόμενες η πρώτη σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας και η δεύτερη σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους. Και στις δύο εκδοχές, επανεξετάζεται υπό διαφορετική αλλά αισιόδοξη (προ)οπτική το ζήτημα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Πρόκειται για μια διακριτική υπενθύμιση των ουσιωδών αξιών, έναν ύμνο ευγνωμοσύνης στην ομορφιά, την αγάπη και το νοιάξιμο για τους άλλους. Για όλα όσα συνδέουν ευεργετικά τους ανθρώπους μεταξύ τους και συνθέτουν την ευτυχία. Και οι δύο εκδοχές μπορούν να αξιοποιηθούν ποικιλοτρόπως από εκπαιδευτικούς, θεατροπαιδαγωγούς, ηθοποιούς και όσους ενδιαφέρονται για το θέατρο με παιδιά.