Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ ανήκει σ' εκείνη την κατηγορία δημιουργών που πέρασαν μέσα από το καμίνι όλων των γεγονότων που συγκλόνισαν την Ρωσία κατά τα πρώτα πενήντα χρόνια του 20ού αιώνα. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζει και αυτός ο μικρός κύκλος θεατρικών έργων, τα οποία μπορεί στην εποχή τους να κατατάχτηκαν στην κατηγορία του Φανταστικού, στην πραγματικότητα όμως αποτελούν μεγάλες ψηφίδες μίας άλλης ολοκληρωμένης προσέγγισης που στις μέρες μας αποκαλείται λογοτεχνίας της Αντι-ουτοπίας. "Το διαμέρισμα της Ζόγιας", μαζί με τα έργα του Γιεβγκένι Ζαμιάτιν, του Αντρέι Πλατόνοφ, του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι, του Αλεξέι Τολστόι κ.ά. αποτελούν μία πολύτιμη παρακαταθήκη της γενιάς των λογοτεχνών των δεκαετιών του 1920 και 1930, η οποία συνεχίζει τις μεγάλες παραδόσεις της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ού αιώνα.