Το δάκρυ της βροχής κρύβει το δικό μου. Δροσίζει την ψυχή όταν η θλίψη με τυλίγει. Ξεπλένει τους φόβους σ’ αυτούς τους άγριους καιρούς. Καθαρίζει τον αέρα να ανασάνω. Διώχνει την ομίχλη. Φέρνει την λύτρωση. Και μετά... Μετά πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο...