Οπλισμένος βγαίνω στ’ ανοιχτά του πελάγου.
Όπλα μου όσα κατανόησα μέχρι τα δεκάξι μου χρόνια,
όσα χαράχτηκαν ανεξίτηλα στο μυαλό μου,
όσα αποθήκευσα στο κελάρι της ψυχής μου,
όσα πετάριζαν στην καρδιά μου.
Τώρα πια γνώριζα τι σημαίνει για μένα η πατρίδα μου,
πώς εγγράφεται μέσα μου, πώς να αναγνωρίζω τη ρίζα μου…