Στο βιβλίο του τσαγιού προβάλλεται με ξεχωριστό τρόπο η λατρεία προς την Ιαπωνία. Μοιάζει να είναι ποτισμένο με το ελιξήριο της νεότητας, αφού έχει διατηρήσει τη δροσιά και τη ζωντάνια του για τόσα χρόνια. Μέσα από αυτό το απλό θέμα αποκαλύπτεται ένα ενιαίο όραμα τέχνης και ζωής, φύσης και τέχνης, συγκερασμένων στην αρμονία της καθημερινότητας. Όραμα που δεν μπορεί παρά ν' αγγιξει την ευαίσθητη χορδή ενός κόσμου που αγωνιά να βρει διέξοδο από το λαβύρινθο των περιπλοκών. Έτσι, το Βιβλίο του Τσαγιού, εξακολουθεί να περνάει από χέρι σε χέρι, με την θερμή πάντα διαβεβαίωση, αυτού που το διαβάζει, πως μπορεί να βρεθεί σ' αυτό ένα κλειδί για την κατανόηση των ασιατικών ιδεών, που υπερβαίνει τον τίτλο του βιβλίου.