Εκτός από τις δύο σπουδαιότερες μορφές του είδους, το "ιδεώδες" ελληνικό και το "κωμικό" ρωμαϊκό μυθιστόρημα, το βιβλίο εξετάζει τον ψευδοϊστορικό Βίο Αλεξάνδρου του Μακεδόνος και τη συνέχιση του "ιδεώδους" μυθιστορήματος στις Απόκρυφες Πράξεις των Αποστόλων. Εξετάζει επίσης το κοινωνικό και το λογοτεχνικό υπόβαθρο του μυθιστορήματος, καθώς και την υποδοχή που του επιφυλάχθηκε κατά τον Μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους.