Το δίλημμα του σύγχρονου ανθρώπου βρίσκεται στο γεγονός ότι συνήθως διατυπώνουμε την ερώτησή μας για τον προσδιορισμό του με το ΤΙ αντί του ΠΟΙΟΣ είναι. Αυτό το "τί", μας τοποθετεί στην κατηγορία των αντικειμένων. Το να είμαστε άνθρωποι είναι μια κατάσταση στην οποία είμαστε διαρκώς δεσμευμένοι. Πρόκειται για ένα ταξίδι, κατά το οποίο αναζητούμε να μαθαίνουμε περισσότερα, να νιώθουμε περισσότερα και τελικά να πετυχαίνουμε αυτή τη μεταμόρφωση που μας μεταφέρει πάνω από τους εαυτούς μας. Είναι ένα ταξίδι που δεν διαφέρει από το ξεδίπλωμα της επίγνωσης του ίδιου μας του μυστηρίου, όπως ακριβώς για την ανακάλυψη του εαυτού μας βουτάμε βαθύτερα μέσα στα μυστηριώδη βάθη της ύπαρξης. Ευτυχώς, σαν αποτέλεσμα των ερευνών που έκανε ο Δρ. Καρλ Γιούνγκ και οι διάδοχοί του, γίνεται όλο και ευρύτερα γνωστό σήμερα, ότι οι φαινομενικά χωρίς νόημα οδηγίες κάλυπταν τους ψυχολογικούς και πνευματικούς κόπους που αποτελούν το ανθρώπινο ταξίδι. Όπως έγραψε ο Α.Π. Σίννετ αναφερόμενος σε αυτή τη βασιλική τέχνη της πνευματικής αναγέννησης: "Η μετατροπή της κανονικής φυσικής συνείδησης του ανθρώπου σε θεϊκή συνείδηση ήταν το magnum opus (μέγιστο έργο) με το οποίο ασχολήθηκαν οι πραγματικοί αλχημιστές. Αλήθεια, πόσο χονδροειδής ανοησία είναι αυτό που βρίσκεται στις οδηγίες και τις συνταγές που άφησαν πίσω τους, εάν τις διαβάσουμε απλά σαν χημικοί του δεκάτου ένατου αιώνα· ενώ γίνεται υπέροχη πνευματική φιλοσοφία σε απόλυτη αρμονία με τους νόμους που κυβερνούν την ανθρώπινη πνευματική εξέλιξη, όταν θέσουμε μια συμβολική ερμηνεία στη γραφικά ερμηνευμένη φόρμουλα που συνδέεται με βρασμούς και αποστάξεις και τον υδράργυρο της σοφίας και τα πύρινα ύδατα και τους αναβρασμούς" Ίσως να μην είναι ασήμαντο το γεγονός ότι τόσοι πολλοί πρωτοποριακοί διανοούμενοι στο χώρο της ψυχολογίας επεσήμαιναν και επισημαίνουν μέχρι σήμερα τις ψυχολογικές συνέπειες του magnum opus σε σχέση με τον άνθρωπο, χρησιμοποιώντας την αλχημιστική ορολογία σαν τη συμβολική γλώσσα των ουσιαστικών ψυχικών και πνευματικών διαδικα