Όταν η δια ζώσης επαφή καταργείται, τι μπορεί να κάνει η τηλ-επαφή; Αιωρούμενοι στο κενό της φυσικής παρουσίας του αγαπημένου άλλου, δυο φίλοι επικοινωνούν, όπως παλιά, στέλνοντας γράμματα ο ένας στον άλλον. Εκεί, προσπαθούν να χωρέσουν τις αγωνίες, τους φόβους, σκέψεις που δεν μοιράστηκαν ποτέ, άλλες που μοιάζουν να αιωρούνται στο κενό αφού δεν βρίσκουν αυτιά ν' ακουμπήσουν κι αγκαλιά να εξομολογηθούν. Τι κάνεις, ρε; Αγωνία αδιάκοπη και φόβος ότι όλα αλλάζουν, εμείς αλλάζουμε, ο κόσμος αλλάζει, τα emoticons γίνονται η νέα γλώσσα, ενώ ένας διάδρομος μετακομίζει στο μπαλκόνι και ένας άγνωστος X αφήνει πίσω του μια ατζέντα γεμάτη σύμβολα και ερωτήματα. Στο "οπισθόφυλλο" του νέου βιβλίου που γράφεται ερήμην των ανθρώπων, τα παγκάκια φιλοξενούν ηλικιωμένους που δεν έχουν ξεχάσει να κουβεντιάζουν, νέους που συνεχίζουν να ερωτεύονται, τη Χάρλεϋ που χοροπηδά ενθουσιασμένη και σοκολάτες που για πρώτη φορά θα μοιραστούν. Ίσως και κάποια βιβλία που αναζητούν νέα ταξίδια και νέους αναγνώστες... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)