Η ελληνική ελευθερία, περισσότερο από νοητική σύλληψη ή θεμέλιο ατομικών πεποιθήσεων, είναι το βίωμα ενός λαού και ενός πολιτισμού που στον τόπο τους φανερώθηκε και διατυπώθηκε για πρώτη φορά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ως αξιακό αίτημα. Η ιστορία της αρχαίας Ελλάδας είναι, πρώτα και πάνω απ' όλα, η ιστορία ενός ανυποχώρητου αγώνα για την ελευθερία. Για την εθνική ελευθερία, για την πολιτική και κοινωνική ελευθερία, για την ελευθερία του πνεύματος και της συνείδησης, για την ελευθερία της βούλησης. Παράλληλα και αυτονόητα, είναι ένας διαρκής αγώνας ενάντια στην ξένη επιβουλή, στον εσωτερικό δυνάστη, αλλά και στα πάθη, τον φόβο, τις αδυναμίες, την απατηλή δοξασία, την πρόληψη. Ένας αγώνας ενάντια σε κάθε είδους δουλεία. Στο βιβλίο αυτό αποδελτιώνονται οι απόψεις των παρακάτω αρχαίων συγγραφέων: Όμηρος, Σόλων, Αίσωπος, Σιμωνίδης, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Πίνδαρος, Αναξαγόρας, Σοφοκλής, Αντίφων Σοφιστής, Ευριπίδης, Ηρόδοτος, Δημόκριτος, Θουκυδίδης, Λυσίας, Ισοκράτης, Ξενοφών, Πλάτων, Έφορος, Αλκιδάμας, Λυκούργος, Αριστοτέλης, Αισχίνης, Δημοσθένης, Δημάδης, Επίκουρος, Μένανδρος, Ηρώνδας, Χρύσιππος, Πολύβιος, Διόδωρος Σικελιώτης, Λογγίνος, Φίλων, Δίων Χρυσόστομος, Επίκτητος, Πλούταρχος, Αίλιος Αριστείδης, Μάξιμος Σοφιστής ο Τύριος, Πολύαινος, Ερμής Τρισμέγιστος, Λουκιανός, Μάρκος Αυρήλιος, Αιλιανός, Πλωτίνος, Διογένης Λαέρτιος, Λιβάνιος, Ιμέριος, Πρόκλος, Στοβαίος, Χορίκιος, Προκόπιος, Ολυμπιόδωρος, Σιμπλίκιος.