Οι παραδόσεις ξυπνάνε μνήμες που παραμένουν αναλλοίωτες. Οι παραδόσεις μας ενώνουν με το παρελθόν, μας δένουν σαν οικογένεια, σαν κοινότητα, σαν χώρα. «Ἀθάνατον ἄρτον» και «ἁλλόμενον ὕδωρ» προσφέρει η παράδοση της Ρωμιοσύνης σε εμάς. Αυτόν τον ἄρτον και το ἁλλό- μενον ὕδωρ προσπαθεί να ανακαλύψει το βιβλίο αυτό μέσα από τις διηγήσεις που διέσωσε η ιστορική γραφίδα αλλά και η μνήμη του λαού. Μελετώντας την παράδοση, ανακαλούμε στη μνήμη μας ότι αποτελούμε μέρος της Ιστορίας μας. Μιας Ιστορίας που προσδιορίζει το παρελθόν μας, διαμορφώνει αυτό που είμαστε σήμερα και αυτό που θα θέλαμε για το μέλλον. Ενισχύουμε στους νεότερους τις αξίες της ελευθερίας, της πίστης, του ήθους, της ανιδιοτέλειας. Άγνοια της αξίας των παραδόσεων δημιουργεί κίνδυνο για απώλεια της πραγματικής μας ταυτότητας, της δικής μας και των παιδιών μας. Ο μεγάλος ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης λέει ότι «σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνουμε και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον».