«...Στάσου στο σηµείο Ύψιλον. Και τότε θα δεις, την ίδια στιγµή, «Αυτά που έζησες, αυτά που ζεις και αυτά Τη φωνή του άπειρες φορές στη στέρνα την απέραντη των άστρων, για να βρει απάντηση στο «πώς» και στο «γιατί» της ύπαρξής του. Μα η φωνή πίσω θα γυρίζει, για να µεγαλώνει της µοναξιάς του τη δυστυχία