Κραυγάζει ο Θεός στον 81ο Ψαλμό του Δαυίδ: «Εγώ είπα· θεοί εστε και υιοί Υψίστου πάντες· υμείς δε ως άνθρωποι αποθνήσκετε και ως εις των αρχόντων πίπτετε». Εάν ο άνθρωπος εγκλωβιστεί σ' έναν υπαρξιακό ορίζοντα φραγμένο με το σίδερο της ιστορικότητας, τότε θα αποστερηθεί του θείου αξιώματός του και θα οδηγηθεί στον θάνατο ως κοινό ιστορικό ον, χωρισμένο από την υπεριστορική πηγή της σημασίας της ύπαρξης. Ο άνθρωπος όμως που ζει στην προοπτική τού εσχάτου νοήματος του είναι, δηλαδή ενωμένος με την Αλήθεια, είναι άξιος του θείου αξιώματός του... Ποια είναι η σημασία της αλήθειας, και τι σημαίνει φιλαλήθης; Ποια είναι η σημασία της δικαιοσύνης, και τι σημαίνει δίκαιος; Ποια είναι η σημασία της ελευθερίας, και τι σημαίνει ελεύθερος; Ποια είναι η σημασία της ζωής και του ιστορικού γίγνεσθαι; Και βεβαίως, ποια είναι η σημασία της σημασίας, δηλαδή ποια είναι η πηγή της σημασίας; Ποια είναι η διδασκαλία του Χριστού για τα ανωτέρω ερωτήματα, και ποια είναι η σχέση της με τις αντίστοιχες διδασκαλίες των διαφόρων θρησκευμάτων και φιλοσοφημάτων που έχουν αναπτυχθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας; Ποια είναι η αληθινή ταυτότητα του Ιησού Χριστού και ποια είναι η σημασία της για την υπαρξιακή ολοκλήρωση του ανθρώπου; Τι σημαίνει Χριστιανός, και ποια είναι η αληθινή ταυτότητα της Εκκλησίας του Χριστού; Το παρόν βιβλίο αποτελεί την απάντηση των ιερώς ησυχαζόντων σ' όλους αυτούς τους προβληματισμούς. Ο Νικόλαος Λάος μάς την παρουσιάζει υπό τη μορφή μιας συνοπτικής μελέτης για τη ζωή στην προοπτική τού εσχάτου, απευθυνόμενος στον άνθρωπο που αφενός ζει και εκφράζει την προθετικότητα της συνείδησής του μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι και αφετέρου δεν ελπίζει στην ιστορία... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)