Στην Τρούμπα όλες είχαν ψευδώνυμο, καμία δεν δούλευε με το πραγματικό της όνομα. Ίσως να ήταν καλύτερα έτσι, γιατί ο πραγματικός τους εαυτός που συνδεόταν με το βαφτιστικό όνομα κατά μία έννοια έμενε στο απυρόβλητο, άθικτος και προστατευμένος. Η Κοντέσα επικαλούταν έτσι, γιατί δεν έμοιαζε με τις άλλες πόρνες. Η ψιλόλιγνη σιλουέτα της, τα ξανθά της μαλλιά και η πορσελάνινη επιδερμίδα της, την έκαναν να μοιάζει εύθραυστη, σχεδόν απόκοσμη. Οι λεπτεπίλεπτες κινήσεις των χεριών της, η γλυκιά, καθαρή φωνή της που μπορούσε να μαλακώσει τους τρόπους ακόμη και ενός ουρακοτάγκου, η σθεναρή της άρνηση να ασχολείται με χονδροειδείς δουλειές, της προσέδιδαν έναν αέρα ανεπιτήδευτα αριστοκρατικό, τόσο, που οι γύρω της ένιωθαν μια παράλογη τάση να ικανοποιούν κάθε της επιθυμία. Η Κοντέσα είχε δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από την εικόνα της χωρίς να το επιδιώξει. Από παιδί κιόλας άκουγε μια φωνή επιβίωσης κρυμμένη πιο βαθιά και από το ένστικτο, που της έλεγε τι να κάνει, της έδειχνε τον πιο φωτεινό ανάμεσα στους σκοτεινούς δρόμο. Αυτή η φωνή αποδεικνυόταν συνήθως αλάνθαστη και την τροφοδοτούσε με μια σπάνια δύναμη, αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Είχε μαγέψει ακόμη και τη Μαντάμ Ζέλντα τη Γαλλικής καταγωγής τσατσά, που θεωρούταν μια από τις πιο σκληρόπετσες γυναίκες της Τρούμπας . Η Κοντέσα, είχε γίνει η πιο περιζήτητη πόρνη των Αθηνών και αυτό για τη Μαντάμ Ζέλντα σήμαινε πως είχε βρει την κότα με τα χρυσά αυγά. Πολλοί φοβούνταν τη γριά τσατσά γιατί τυλιγόταν από μια μυστηριακή αύρα, σαν μαύρο πέπλο μιας σκοτεινής μαγείας που σε έκανε να ανατριχιάζεις. Παιδί αγνώστου πατρός και μάνας, με αφρικανικές καταβολές συνδεδεμένες με μια φυλή που εξασκούσε παγανιστικές τελετές, κληρονόμησε δυνάμεις σκοτεινές, εξουσιαστικές. Η κάθε της προσταγή συνοδευόταν με μια αδιόρατη απειλή πως αν δεν πραγματοποιούταν θα καιγόσουν στην κόλαση που εκείνη θα επέλεγε για σένα. Μόλις πρωτοείδε την Κοντέσα στο κατώφλι της μυρίστηκε αμέσως πως εκείνο το πλάσμα όμοιο με αερικό είχε "κάτι" που στοιχη