Η γνώση της χημικής σύστασης, των ιδιοτήτων και των μηχανισμών αποσύνθεσης των οργανικών υλικών κατασκευής, αποτελεί απαραίτητο προκαταρκτικό στάδιο πριν από κάθε επέμβαση συντήρησης των έργων Τέχνης και των αρχαιολογικών ευρημάτων. Τα οργανικά υλικά, όπως τα συνδετικά μέσα της ζωγραφικής, οι κόλλες, τα βερνίκια, οι οργανικές χρωστικές, το δέρμα, οι ζωικές ίνες κ.ά. είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη φθορά από χημικούς και βιολογικούς παράγοντες. Το βιβλίο ασχολείται με τη Χημεία των οργανικών υλικών κατασκευής και απευθύνεται κυρίως σε προπτυχιακούς σπουδαστές Σχολών Συντήρησης, σε μεταπτυχιακούς σπουδαστές της Επιστήμης της Συντήρησης αλλά και σε χημικούς, αρχαιολόγους, ιστορικούς Τέχνης και καλλιτέχνες. Η ύλη του διαρθρώνεται σε δύο μέρη: Στο πρώτο μέρος, που περιλαμβάνει τρία κεφάλαια, περιγράφονται η χημική σύσταση, οι φυσικές και χημικές ιδιότητες, οι μηχανισμοί αποσύνθεσης και οι μέθοδοι ενόργανης ανάλυσης: α) των λιπών και των ελαίων β) των φυσικών κεριών και γ) των φυσικών ρητινών. Το δεύτερο μέρος εξετάζει τα πρωτεϊνικά συνδετικά μέσα, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί σε φορητά έργα ζωγραφικής και σε τοιχογραφίες. Το πρώτο κεφάλαιο συγκεντρώνει γνώσεις για τα αμινοξέα και τις πρωτεΐνες, οι οποίες είναι απαραίτητες στον αναγνώστη για να κατανοήσει τα περιεχόμενα των κεφαλαίων που ακολουθούν. Το δεύτερο κεφάλαιο εξετάζει τη δομή και τις ιδιότητες των συνηθέστερων πρωτεϊνών που συναντώνται στα ζωγραφικά έργα. Το τρίτο κεφάλαιο περιγράφει τη χημική σύσταση, τις φυσικές, χημικές και φασματοσκοπικές ιδιότητες των πρωτεϊνικών υλικών της ζωγραφικής, καθώς και τους μηχανισμούς φθοράς τους, σε συσχετισμό με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται τα ζωγραφικά έργα. Στο τέταρτο κεφάλαιο πραγματοποιείται επισκόπηση των φυσικοχημικών και ανοσολογικών τεχνικών, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την ανάλυση και το χαρακτηρισμό των πρωτεϊνικών συνδετικών μέσων. Η αποτελεσματικότητα της συνδυαστικής χρήσης αυτών των τεχνικών, αναδεικνύεται μέσα από μελέτες περιπτώσεων. (Από την πα