Καθώς σκύβω δίπλα στη φωτιά μες στο καπνισμένο δωμάτιο τα ρούχα των περαστικών που φαντάζομαι μυρίζουν κρεμμύδι και βρεγμένο ξύλο Είναι μια τρύπα που μέσα της ακινητοποιείται η σκόνη και ξεχνιέμαι στον ουράνιο θόλο Σαλεύει η μούχλα του τοίχου Μόνο ο χειμώνας ταιριάζει σ' αυτόν τον τόπο και συντονίζομαι με το αντικείμενό μου Φυλάω στα μάτια μου τον παλμό του Νομίζω ότι βυθίζομαι και ότι δεν υπάρχω.