Η Γαλάτεια Σαράντη με τα "Νερά του Ευρίπου" φωτίζει ακόμα πιο βαθιά τις διακυμάνσεις της ψυχής των ηρώων της. Μέσα από την καθημερινή προσπάθεια μιας σημερινής αστικής οικογένειας, για ύπαρξη και επιβεβαίωση, προβάλλεται έντονα η εκ των ένδον επιταγή μιας αυτογνωσίας, που έχει τις ρίζες της στη γνωριμία του πλησίον, και στην αποδοχή της αδιάκοπης παρουσίας του χρόνου -μνήμες, ελπίδες, όνειρα- ενώ παράλληλα άγνωστες και ακατανόητες και απλησίαστες δυνάμεις δημιουργούν τη μοίρα των ανθρώπων, κυλώντας και παίζοντας σαν τα νερά του Ευρίπου.