ΓΕΝΕΣΗ Όμως ο χρόνος δεν βρίσκεται Μάντεψα τις κρυφές παρυφές της νύχτας τα όνειρα άλλων και καθώς ανέβαινα στο βουνό άπλωσα όλα τα ανώνυμα σύννεφα Τους στίχους από όπου ακούγονται οι λέξεις πού δεν περιέχονται Τη μουσική καταιγίδα της φύσης Τη μάγευση καθώς κολυμπούσα με απλωτές στο σύνορο του κόσμου για να υπάρξω ακούγοντας μόνο τους χτύπους της καρδιάς μου και της μητέρας μου Τα δάχτυλά μου, το γέλιο μου άνεμος θολός Η σημασία μεγαλώνει πάντα τα μικρά ιερά της Ο πραγματικός χρόνος δεν βρίσκεται μέσα στην κλεψύδρα Εκεί που ο χρόνος παίρνει σχήμα γίνεται ύπαρξη.