Πρώτος κούνησε κατάλληλα τις κεραίες του ο Ρωνάκις 701, μίλησε στη γλώσσα τους που δεν άκουγε άλλος και είπε: “Αχ, ευτυχώς, αδέρφια γλυτώσαμε! Ας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ γι’ αυτό!” Μίλησε έτσι γιατί πάντα τα κοκορωνάκια έλεγαν όταν έπρεπε τρεις λέξεις: “Παρακαλώ” όταν ζητούσαν κάτι, “Ευχαριστώ” όταν τους δινόταν ή τους γινόταν κάτι καλό, και “Συγγνώμη” όταν έκαναν κάτι που ενοχλούσε τον άλλον.