Πρόκειται για μια ιδιαιτέρως αξιοπρόσεχτη πρώτη παρουσία στα ελληνικά γράμματα. Ο νεαρός ποιητής έχει ένα εγγενές χάρισμα γητευτή νοημάτων, μεταφραστή συναισθημάτων, ενορχηστρωτή ιδεών - ο λόγος του είναι ολόφρεσκος και ώριμος. Εκπροσωπεί μια γενιά ασφαλώς ανασφαλή, οργισμένα αποστασιοποιημένη, αλλά και με άπειρες δυνατότητες, καινοφανείς δεξιότητες, γονιδιακή σοφία και οξυμμένο ένστικτο. Σ' αυτήν απευθύνεται, κατευθύνει όμως τη λυρική δυναμική των στίχων του και προς όλους τους ζωντανούς ανθρώπους. Γράφει καίριους στίχους κοινοποιώντας μας μυστικά ουσίας (αντί να τα γράφει στους τοίχους)... Παυλίνα Παμπούδη